Ի՞նչ է կյանքը , դժվա՞ր է ասել , թե՞ ներսումդ եղած  խոսքերն են քիչ: Եթե ուժ չունես կյանքի գաղտնաբառը գուշակելու , կարող եմ օգնել ` ցույց տալով օգնող կանխանշանները:

Ասեմ ` կյանքը ես ու դու  ենք: Կյանքը մի ամբողջ գաղտնիք է : Գիտես չէ՞, եթե սխալվես, ապա այն քեզ կների ` տալով մի հնարավորություն ևս, բայց հաջորդ անգամ կյանքը քեզ ոչ մի հնարավորություն էլ չի տա: Կյանքը քո ապրածն է, կապ չունի լա՞վ, թե՞ վատ: Այն քեզ թելադրել կարող է, բայց դու նրան անգամ քո դժգոհությունը չես կարող հայտնել:

Կյանքն էլ մարդու նման է` առեղծվածային: Կյանքն ավելի  հստակ է այն մարդկանց համար, ովքեր գիտեն, թե ինչ է իսկական հարվածը, ովքեր գիտեն, թե ինչ է ցավը, ովքեր գիտեն պայքարի , հաղթանակի , պարտության համն ու հոտը ,  ովքեր գիտեն սիրելու ու ատելու, տալու ու ստանալու, խոսքի և լռության ,  կորցնելու ու գտնելու և վերջապես՝ սկզբի և վերջի  ընծան:

Հիշիր` կյանքը աստիճան է,  եթե հայտվես ամենավերջին  աստիճանին` վհատվելու կարիք չկա , ոչ էլ վերևում մնացածներին նախանձդ ցույց տուր , այլ հակառակը, համբերիր և դու էլ կհայտնվես  ամենավերին աստիճանին: Մենք մեր աստիճաններից բացի , այլ աստիճաններ ո՛չ ճանաչում ենք, ո՛չ էլ ընդունում ենք ու ո՛չ էլ փորձում ենք այլոց աստիճանները բարձրանալ` ճակատագրի հեգնանքին թողնելով մերը:

Կյանքը գիտի նաև վախեցնել , ավելի շուտ` կյանքն ամեն ինչ էլ գիտի, այդ մարդն  է, որ միշտ էլ թույլ է համարել կյանքին և ոչ էլ փորձել է գուշակել վերջինիս գաղտնաբառը ու միշտ կյանքի հանդեպ նետել է արհամարհական , թվացյալ ու խուսափողական հայացք` չիմանալով, որ կյանքն ունի սկզբունքներ, ունի  պարզ և հստակ գծված սահման, որը անցնել կամ շրջանցել առանց որևէ պատասխանի`  չի լինում:

Մարդն էլ է անհասկանալի , ինչու՞ է ամեն անգամ չար կատակներ խաղում կյանքի հետ, իսկ դու գիտե՞ս` ինչ է անում չար կատակ խաղացողներին ու իրեն չճանաչողներին  կյանքը ` պատժում  է:

Կյանքի գաղտնաբառը պարզ է, իսկ այն ավելի պարզ կդառնա այն   ժամանակ , երբ  միահունչ ու համընթաց կքայլես կյանքին: