Սիրել եմ ու երևի թե սիրեմ , չեմ  հասկանում ինքնաբերաբար է լինում թե՞ ժամանակավոր , միևնույն է սիրում եմ ու կսիրեմ : Սակայն վախենում եմ , որ հանկարծ  շատ չսիրեմ , անհնար է , այսպես ապրել , առանց քեզ , առանց քո ներկայության , առանց քո նշմարվող հայացքի , գիտես , վախենում եմ քեզ կորցնելուց , բայց ինչ  արած այնքան կորուստներ եմ ունեցել , որ այս մեկին էլ կդիմանամ , չնայած գիտեմ այս ցավն էլ ավելի ուժեղ է իմ մնացած կրած ցավերիցս , բայց ինչ արած :Սիրում եմ , հա այնքան եմ սիրում , քեզ իմ լույս , երևի շատ մեծ է սերս , բայց դու չես սիրում , ամեն անգամ այնպես ես անցնում , որ կարծես  ոչ տեսել ես , ոչ խոսել ես , ոչ լսել ես իմ մասին , այնքան  լուռ ես անցնում կողքովս , կարծես  ամբողջ աշխարհի դարդերը քեզ են տվել , կամ այնպիսի տպավորություն է ասես  ունակ չես , որ խոսես , բայց ես հո գիտեմ պատճառը , գիտեմ , բայց կնախընտրեի չիմանալ ,  հա հենց էդպես կնախընտրեի չիմանալ , քան իմանալ , կսկիծը սրտումս պահած : Երանի չլինեիր իմ կյանքում իմ սիրելի Ջեկո, երանի ամեն անգամ ինձ տեսնելիս թաթով բարև տայիր , հաչեիր  ու իմ  հավատարիմ ընկերը դառնայիր , իմ միակ պահապանը , դու այս աշխարհում իմ միակ ընկերն ես իմ փոքրիկ շնիկ Ջեկո:ԴԴԴԴԴԴ

Ո՞վ էր սպասում այսպիսի ավարտի: Ես էլ չէի սպասում :ԴԴԴ անկեղծ ասած:ԴԴԴ