Ինձ մոտ միշտ ստացվում է այնպես , որ երբ լսում եմ իմ սիրելի երգերից որևէ մեկը , սկսում եմ հիշել հաճելի ակնթարթներ , որոնք ցավոք հուշ են հիմա .. Հիշում եմ մանկությունս , հիշում եմ իմ սիրելի մարդկանց հետ անցկացրած ամեն վարկյան , ընկերներիս հետ միասին մեր խենթությունները , որոնք դժվար թե մի օր մոռացության տամ ... Իհարկե յուրաքանչյուրիս կյանքում էլ լինում են տխրության պահեր , բայց երբեք չենք հիշում դրանք , մեր հիշողության մեջ ավելի տպավորիչ են լինում գեղեցիկ ակնթարթները .. Մեկ մեկ բոլորիս մոտ էլ լինում է այնպես , երբ ինքներս մեզ հարցնում ենք , արդյոք ում համար ենք ապրում , և կրկին սկսում ենք հիշել մեր գլխով անցածը .. Բայց միշտ էլ դժվարության ժամանակ ուղակի պետք է ապրել այդ ակնթարթը , իսկ երբ ամեն ինչ կանցնի դու ինքտ կհասկանաս որ ամեն ինչ անցողիկ է , ուղակի պետք է ուժ գտնել ապրելու այդ պահը ... ԵՎ վերջում ուզում եմ խոսքս ավարտել այս աֆորիզմով ՝ << Յուրաքանչյուր հաջողակ մարդ ունի ցավոտ պատմություն:Յուրաքանչյուր տխուր պատմություն ունի իր ուրախ վերջը: Ընդունիր ցավը և պատրաստ եղիր հաջողության >> .
