գարնան առաջին օրն է։ Ամեն տարի այս օրը բնությունը զարթոնք է ապրում։ Վերակենդանանում է մահացած ու սառած բնությունը, մարդիկ ջերմանում են արևի շողերով, նրանց հոգիներում կրկին լույս է վառվում։ Բայց իհարկե դա չի նշանակում, որ ձմռանը ամեն ինչ վատ է, ո՛չ, պարզապես մարդիկ իրենց մեջ սրսկել են մի միտք, թե ձմեռը սառը, բացասական լիցքերով ու շատերի կողմից չսիրելի եղանակ է։ Իհարկե ամեն մեկը յուրովի է մտածում ։ Բայց այն փաստը, որ ծաղիկները կրկին իրենց գլխիկներն են հանում ձնից կիսահալված հողի տակից, երբ սառցակալած առուները արևի շողերի հովանավորության ներքո հալվում են ու նորից երգելով հոսում, իսկ թռչունները սկսում իրենց անուշ երգը, ու երբ օրը կամաց-կամաց երկարում է, և գիշերը իր տեղը զիջում ցերեկվան, այս ամենից հետո ինչպե՞ս կարող ենք չասել, որ բնությունը արթնացել է իր երկարատև քնից, և կարծես արքայադստեր նման համբույր է ստանում արևի կողմից, և վերադառնում մանուկների ու ծերերի, տղաների ու աղջիկների, սիրահարների ու երիտասարդների մոտ։
