Ամեն մարդ ազատությունը այլ կերպ է պատկերացնում , բայց ազատության
ամբողջական հիմքում ընկած է մարդու հոգու ,մտքի , ապրելակերպի ազատ ընկալումները: Մարդը
ազատությունը դարձրել է իր կյանքի կարգախոսը
, մարդը դրանով է ապրում ու իրեն համարում է ազատ : Իհարկե , եթե մարդ լինի փակ , չօգտագործի իր լիարժեք հնարավորությունները
դա ոչինչի չի բերի: Ազատ է այն մարդը , ով գիտի գնահատել այն , մարդուն ազատությունը
տրված է վայելելու , բայց միայն չափավոր: Մարդը պետք է գործի, մտածի , ապրի ազատ ,
բայց էլի ու էլի չափավոր: Չափի զգացում ն էլ
կբերի գեղեցիկի ընկալմանը, հավասարակշռության կարգախոսի: Հենց մարդն է իր ազատության
երաշխավորողն ու կառավարողը:Բայց ազատությունը դառնում է մարդու միակ սկզբունքը ու նրան հետևում է իր ամբողջ կյանքի ընթացքում
: Ազատ լինելը մարդու կյանքի պատկերացումներում միշտ էլ իր ուրույն տեղն է ունեցել
, բայց ազատությունն էլ ինչպես բոլոր երևույթներն էլ պետք է լինեն գեղեցիկ: Մարդը մտածում
է , նույնիսկ քարանում կամ վախենում է, որ
հանկարծ իր ձեռքից միակ մարդկային ազատությունը չտանեն, բայց և վախենում է , որ հանկարծ չդառնա ազատության զոհ: Ազատ եղե՛ք
, բայց չափավոր:
