Ես կուզենայի, որ կյանքդ ջահել
Ծաղկի պես բացվեր իմ ծաղիկ գրկում,―
Ծաղկից էլ քնքուշ իմ սիրուն վայել՝
Կուզեի ծաղիկ մնաս ողջ կյանքում,
Ո՞ւմ են ծաղկունքը մի օր չար նայել,
Ժպտում են անգամ պոկողի ձեռքում

Իմ սերը չէր կարող խնդիր լինել քո համար , քանզի այն ոչ պայման , ոչ էլ պահանջ ուներ ..... այն միայն լույս էր ու ջերմություն , որի հանգրվանը քո սիրտը պետք է լիներ ......իսկ դու սիրտդ փակեցիր իմ սրտի առաջ ու անվանեցիր ճակատագիր..

Սիրիր, որ սիրվես” իզուր չէ ասված,
Իզուր չի ասել ամենազորԱստված,
Որ քեզ սիրողից երես մի դարձնի,
Կյանքը քեզ նույն կերպ կպատասխանի:
Երբ հետո սիրես էլ քեզ չեն սիրի,
Երբ որ նվիրվես էլ չեն նվիրվի,
Երես կդարձնեն նույն հենց քեզ նման,
Եվ խաբկանքներ քեզ միայն կմնան:
Եվ այդ ժամանակ շատ ուշ կլինի,
Երբ որ իմանաս` սերն ինչ գույն ունի…
Բայց ամեն դեպքում երջանկություն քեզ,
Թող տա Աստված հանկարծ չսխալվես…
Քո կամքով ընտրած այն սիրո հարցում,
Որն իբր թե դու շատ ճիշտ ես կարծում
Եվ մտածում, որ դա է իրական,
Դա է հարկավոր, դա է իսկական:
Իսկ, եթե իրոք կուզես իմանալ,
Թե սերն իսկական ինչպես է լինում…
Ես ընդամենը կարող եմ ասել…Հենց այնպես

Երջանկությունը գոյություն ունի...բայց սրիկան հեռավորություն է պահպանում :/ :D♥